DOWODY NA NIEŚMIERTELNOŚĆ DUSZY - FEDON

Dialog FEDON pokazuje jak wyglądały ostatnie godziny życia Sokratesa. Najważniejsze wątki to propodeutyka śmierci, dusza bez ciała nie moze nic, a życie to nieustanne dążenie do śmierci. Oczywiście pojawiają się także 4 kardynalne wręcz dowody na nieśmiertelność duszy.

 

DOWODY NA NIEŚMIERTELNOŚĆ DUSZY

1. DOWÓD Z PRZECIWIEŃSTW -

Żywi powstają z umarłych, żeby ktoś mógł się narodzić to ktoś inny musi oddać duszę. Przeciwieństwa się warunkują, postrzegamy świat jako relację przeciwieństw -> coś staje się piękne z brzydkiego, a przeciwieństwem życia jest śmierć.

1. DOWÓD Z ANAMNEZY -

Wynika z dowodu pierwszego. Pojęcie równości jest nam wrodzone, uczenie się jest przypominaniem sobie, a jeśli tak jest to musieliśmy w jakimś poprzednim czasie wyuczyć się tego co sobie teraz [na drodze anamnezy] przypominamy.

1. DOWÓD Z PROSTOTY I ZŁOŻONOŚCI STRUKTUR -

Dusza jest bytem prostym dlatego nie moze ulec rozkładowi -> W porządku bytowania harmonia jest pierwsza. Dusza skoro jest wieczna to jest podobna do idei, a co za tym idzie -> jest bytem prostym.

1. DOWÓD Z TEORII IDEI [II ŻEGLOWANIE] -

Dusza jest źródłem życia [idea życia jest więc w niej obecna]. Dusza jest do idei podobna, ale ideą nie jest. Nie ma idei śmierci bo zło dla Platona nie ma statusu ontycznego, jest po prostu mniejszą obecnością dobra -> Jeżeli więc dusza wnosi ze sobą życie [posiada ideę życia w sposób konieczny], a przeciwieństwem życia jest śmierć to dusza nigdy nie przyjmie śmierci.

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

DOWODY NA NIEŚMIERTELNOŚĆ DUSZY - FAJDROS

 DIALOG FAJDROS

Fajdros czyta List Lizjasza, który piszę że niby lepiej jest obdarzyć uczuciem tego co nie kocha, niz tego który kocha -> Z czym [jak wiemy, bo przeczytaliśmy Dialog ;)] Sokrates się nie zgadza, rozprawiając o tym, że to wcale nie jest tak do końca. Ale w gruncie rzeczy jest to mało istotne, bo to co ważne w tym całym wywodzie to pierwszy dowód na nieśmiertelność duszy.

PIERWSZY DOWÓD NA NIEŚMIERTELNOŚĆ DUSZY 

• MIT O WOŹNICY czyli porównanie DUSZY do:
  1. Woźnicy -> Odpowiada Rozumnej części duszy,
  2. Konia Pięknego -> Odpowiada Szlachetnemu Zapałowi,
  3. Konia Złego -> Odpowiada Pożądliwości.
• Dusze ludzkie wędrują w orszakach 11-stu bogów, podążają w stronę idei by je oglądać. te, które nie zobaczą idei  spadają i wcielają się w ciała zwierząt -> te nie będą mogły wcielić się w dusze ludzkie, dopóki nie zobaczą idei. Im lepiej dusze widzą idee, w tym lepszych ludzi wchodzą.
• W tym momencie warto wspomnieć, ze przy okazji Sokrates definiuje DIALEKTYKĘ - jako umiejętność widzenia całości i ograniczania związanych części [innymi słowy jako uogólnienie i podział].
• Oprócz mitu o woźnicy jest także WYWÓD ŚCISŁY czyli DOWÓD Z RUCHU:
  1. Wszelka dusza jest nieśmiertelna bo co się wiecznie rusza nie umiera. Tylko to co inne rzeczy porusza, a samo skądinąd ruch bierze, mając koniec ruchu, ma też i koniec życia.
  2. NIEŚMIERTELNE jest to, co samo siebie porusza. To jest początkiem ruchu i to jest ISTOTĄ DUSZY, bo gdyby było zrodzone to NIE byłoby źródłem ani początkiem ruchu, bo byłoby zniszczalne. 
   

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

KRÓCIUTKO O KONCEPCJI STWORZENIA ŚWIATA I FILONIE Z ALEKSANDRII

Mało kto wie, że w dziejach egzaminu Historii Filozofii Starożytnej parę razy zdarzyło się dosyć upierdliwe pytanie. Dotyczy ono Porównania Koncepcji Stworzenia Świata w Genesis [Księdze Rodzaju] wraz z interpretacją Stworzenia Filona z Aleksandrii. Warto mieć choć ogólnikowe pojecie na ten temat, ponieważ o te informacje można zostać dopytanym [w ramach pytania pomocniczego] podczas odpowiadania na bardzo popularne pytanie dotyczące Stworzenia Świata w Timajosie Platona.

FILON Z ALEKSANDRII

• To pierwszy myśliciel, który wprowadził do filozofii naukę o stworzeniu. Zapożycza ją z Biblii i próbuje uzgodnić z TIMAJOSEM! [Ha! Teraz już wiecie dlaczego Pani Profesor moze o to pytać! ;)].
• Główny atrybut Boga to to, że stwarza i wytwarza-> Bóg to przyczyna sprawcza, a materia to bierne tworzywo.
• Czas powstał razem ze światem, a Bóg jest pozaczasowy.
• Bóg wytwarza najpierw ŚWIAT INTELIGIBILNY [ŚWIAT IDEI].
• Boski Logos jest utożsamiony z aktywnością myślenia Boga-> tym samym jest OBRAZ.
• Logos jest więzadłem, które trzyma świat w Jedności.
• Kolejność tworzenia poszczególnych części świata:
  1. DZIEŃ -> Świat inteligibilny, ddzielenie światła od nocy i powstanie CZASU.
  2. DZIEŃ ->Niebo zmysłowe.
  3. DZIEŃ ->Ląd, powstają rzeczy na świecie.
  4. DZIEŃ -> Gwiazdy, Słońce, Księżyc [z obserwacji tego rodzi się FILOZOFIA!]
  5. DZIEŃ -> Zwierzęta wodne, ptaki i zwierzęta lądowe.
  6. DZIEŃ -> Najfajniejszy dzień, bo tego dnia powstaje CZŁOWIEK.
  7. DZIEŃ -> Ostatniego dnia Bóg odpoczywa. 
   

STWORZENIE ŚWIATA W GENESIS

• Generalnie jest to bardzo podobny opis Stworzenia jak u Filona. Różni się dwoma szczegółami, o których warto wspomnieć:
  1. W Genesis to 6 DNIA powstają ZWIERZĘTA i CZŁOWIEK razem z nimi.
  2. W Genesis mamy do czynienia z CREATIO EX NIHILO! [czyli utworzenie świata z NICZEGO!] zaś u Filona nic takiego nie odnajdziemy.

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

STWORZENIE ŚWIATA W TIMAJOSIE

Stworzenie świata w Timajosie Platona to ukazanie wywodu ścisłego za pomocą opowieści - MITU. Pos nasz ogląd zmysłow podchodzą dwie sfery: Świat  Fizyczny i Świat Wieczny -> Ten pierwszy [zmysłowy] przemija, zaś Ten Drugi nigdy się nie zmienia [jest postrzegany ROZUMEM].

• W opowieści Timajosa KOSMOS to struktura, która ma taki początek i koniec: Kiedyś była tylko WIECZNOŚĆ, a przed nią  PRÓŻNIA.
• W PRÓŻNI jest niezróżnicowana materia - CHORA - ukryta w schowku.
• Bóg - DEMIURG to konstruktor, który miał wzór w świecie idei, jest rzemieślnikiem.
• BÓG jest dobry bo porządkuje świat, zawsze sprowadza swiat do wymierzonej postaci  Powielenie i nasladownistwo wieczności.

ETAPY TWORZENIA ŚWIATA W TIMAJOSIE

1. Na początek Bóg stwarza ciało i duszę świata z trzech składników:
   1. Z tego co jest tożsame z Nim [Z Bogiem],
   2. Z tego co jest od Niego różne -> MATERIA i IDEE,
   3. Ze zmieszanego Tożsamego z Różnym.
2. Ciało świata stwarza z materii [a dokładniej z żywiołów materii], porządkuje CHORĘ w elementy i naznacza ją TRÓJKĄTAMI, zaś z TRÓJKĄTÓW robi BRYŁY:
   1. Bryła OGNIA - 4-ścian Foremny,
   2. Bryła ZIEMIA - 6-ścian Foremny,
   3. Bryła POWIETRZE - 8-ścian Foremny,
   4. Bryła WODA - 20-ścian Foremny.
3. Bo na początku żywioły w materii były bezkształtne i pozbawione harmonii -> Bóg wprowadza do niej porządek i układa je w KULI.
4. Bryły muszą do siebie przylegać, są minimalne i zachowują kulistość.
5. Sprowadzenie brył do 12-ścianu i stworzenie KULI.
6. Bóg nadaje światu ruch obrotowy, dzieki czemu OUSIA [DUSZA] przewija się przez KULĘ i w ten sposób mamy gotowy KOSMOS.
7. Bóg stwarza Dzieci Boże [bogów], a te ludzi i zwierzęta.

PONADTO należy wiedzieć, że:

• Końca świata nie będzie bo świat jest wieczny.
• Wszystko musi mieć swoją przyczynę, linearna koncepcja czasu.
• Bóg nie może stworzyć bezpośrednio ludzi bo byliby tacy doskonali jak on czyli niezniszczalni, a jak wiadomo człowiek po śmierci rozpada się na bryły i z nich powstaje nowa istota.
• Nie wiemy skąd Demiurg bierze wzory, prawdopodobnie ze świata idei, które są w jego głowie, ale to nigdy nie zostało napisane - to nasze domysły.
• Bóg 'MÓWI', ze cielesność przeszkadza w doskonaleniu ducha, DUSZA ROZUMNA po śmierci człowieka może udać się na swoją  GWIAZDĘ, zaś DUSZA IMPULSTYWNA umiera razem z ciałem.

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

STOICKA KONCEPCJA SĄDU

• Sądem nie będzie ani polecenie, ani implikacja, ani prośba.
• Do sądu wiedzie droga od postrzeżenia kataleptycznego [prawidłowego] i akataleptycznego [nie jest jasne, ani wyraźne], poprzez UJAWNIENIE, które odciska się w duszy i dopiero na tej podstawie da się uchwycić sąd! i każdy sąd, który zostanie wypowiedziany musi być tym poprzedzony.

SĄDY

/          \

KATALEPTYCZNE        AKATALEPTYCZNE 

                                      -> np. Wino Szkodzi .               -> np. sen, zaburzenia                                                                

• Stoicka koncepcja WOLNOŚCI - W naszej mocy pozostaje jedynie władza sądzenia, która polega na formułowaniu sądów o bezwzględnej prawdziwości.
•  Kryterium Prawdy nie jest każde dowolne przedstawienie ale PRZEDSTAWIENIE KATALEPTYCZNE obejmujące całość.
• Aby wydać prawdziwy sąd potrzeba nie tylko WRAŻENIA ZMYSŁOWEGO, ale i PRZYZWOLENIA ze strony znajdującego się w duszy LOGOSU -> To jest KRYTERIUM I GWARANCJĄ PRAWDY!

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

EPIKUR - TETRAFARMAKOLON I KRYTERIUM PRAWDZIWOŚCI SĄDU

• LOGIKA EPIKUREJSKA, KRYTERIUM PRAWDZIWOŚCI SĄDU:
-> Pierwszy punkt poznania to ogląd zmysłowy, a postrzeżenia zmysłowe są bezwzględnie prawdziwe. Istnieją zaś 3 kryteria prawdziwości sądu:
1. Kryterium: Postrzeżenia Zmysłowe.
2. Kryterium: Doznanie -> Gdy sądy są równosilne to przyjmujemy ten bardziej korzystny dla nas.
3. Kryterium: Ujawnieniowe Koncepcje Umysłu.

• TETRAFARMAKOLON - To lekarstwo na 4 Strachy:
1.  Strach przed BOGAMI -> Wiara w złych bogów to szerzone zabobony przez poetów, BÓG nie jest straszny, bogowie nie mają wpływu na losy ludzi i nic złego zrobić im nie mogą [wolną wolę usprawiedliwia Epikur odchyleniami atomół w próżni].
2. Strach przed  ŚMIERCIĄ -> Śmierci się nie doznaje lub jest nieprawdziwa, bo gdy ona jest to nie ma już nas - Atomy ciała się rozpadają, uwalniając okrągłe atomy duszy, które są nieśmiertelne ale nasza pamięć doznań ginie razem z ciałem.
3. Strach przed BÓLEM -> Są dwa rodzaje bólu: GWAŁTOWNY [silny ale za to krótki] oraz DŁUGI [mniej intensywny, do którego się można przyzwyczaić] - Człowiek wspomina moment kiedy go nie bolało i przewiduje moment, gdy go przestanie boleć.
4. Strach przed ZAWIEDZIONYMI AMBICJAMI -> Nie powinniśmy się tego bać, bo to co jest DOBRE jest łatwe do zdobycia:

POTRZEBY       

/              \       

NATURALNE               NIENATURALNE

 /               \                                        

KONIECZNE!         NIEKONIECZNE                                    

-> Łatwe do zdobycia.                                                                                      

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

ONTOLOGIA W DIALOGU FILEB

• Ontologia w 'Filebie' jest zainspirowana pitagoreizmem, bo KOSMOS składa się z:
1. APEIRON - Czyli czegoś co nie posiada formy i bez domieszki PERAS, jest niepostrzegalne, inaczej zwane BEZKRESEM.
2. PERAS - Inaczej znane jako OGRANICZENIE - Zawierający miarę składnik nakłądający się na APEIRON i nadający mu FORMĘ.
3. Z mieszaniny PERAS i APEIRON.
4. Z ROZUMU - NOUS - Jest to ARCHE CZYNNE czyli przyczyna sprawczo-celowa.

• Fileb to rozmowa o rozkoszy, o tym jaki typ życia uznać za najlepszy, ten oddany rozkoszy czy rozumowi?
• Ani sama rozkosz, ani sam rozum nie są tożsame z DOBREM.
• DOBRO ma naturę doskonałą, a byty dzielą się na NIEOKREŚLONE, OKREŚLONE [Zawierające w sobie granicę] oraz na ZMIESZANE z dwóch wcześniejszych. Czwartym elementem jest przyczyna sprawcza -> ZAMYSŁ BOSKI.
• Rozum należy do bytów podlegających mierze, zaś rozkosz do tych nieokreślonych.

ROZKOSZE                                    

/                             \                                     

/                                       \                                     

ZMIESZANE                       NIEZMIESZANE                                

-> Są przyczyną cierpienia       -> Czyste, sprawiają przyjemność same przez się

• Ani sam rozum, ani rozkosz nie są najwyższymi wartościami.
• Sokrates tak pokazuje hierarchię:
  1. Miara i Umiarkowanie
  2. Proporcja, Piękno, Doskonałość
  3. Rozum i Umysł
  4. Wiedza Prawdziwa i Realne Umiejętności
  5. Rozkosze Czyste i Duchowe
• Podział Wszechświata tak samo jak w 'TIMAJOSIE' na:
  1. Nieokreślone - Wielość, cieplejsze i ziemniejsze, to co nie posiada granic, wciąż idzie naprzód i nie staje w miejscu.
  2. Określone - Granica, wszystko co nie podlega nieokreślonemu [np. Jedność Muzyki].
  3. Istnienie - Jedność tego wszystkiego co się rodzi z tamtych dwóch pierwszych.
  4. Przyczyna tego zmieszania i zrodzenia.

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

KRYTYKA TEORII IDEI W PARMENIDESIE - W SKRÓCIE

Dialog Parmenides jest strasznym, męczącym, opornym i ciężkim dziełem [tak naprawdę nikt nie wie dlaczego, w jakim celu i po co Platon napisał coś takiego] i składa się z dwóch części. Pierwsza część to obszerna i zawiła krytyka Teorii Idei. Druga część to rozprawa o 'Jednym', na czym nie będę się skupiać bo to już istny kosmos. Krytykę idei przedstawię po prostu streszczając [luźno, czasami bez znajomości tekstu może być ciężko połapać się w tych notatkach] kolejne to rozważania osób występujących w Dialogu [nie będę się skupiać na tym kto występuje w dialogu, gdzie toczy się akcja i o czym jest dialog bo o tym już pisałam kilka postów wcześniej -> Zobacz: PARMENIDES - STRESZCZENIE].

TEORIA IDEI I ICH KRYTYKA

• Parmenides pyta [Sokratesa] czy rozważa idee same, czy rzeczy które je mają w sobie i czy istnieją idee wszystkiego nawet błota lub włosa, na co Sokrates nie ma uzasadnienia i mówi, że widzi, iż takie rzeczy cieżko się roważa dlatego po prostu się nimi nie zajmuje.
• Parmenides mówi, że Filozofia się jeszcze nie trzyma Sokratesa i że niepotrzebnie zważa na mniemania innych ludzi, dlatego plecie takie bzdury.
• Dalej pojawia się problem tego czy idee są w rzeczach w całości czy w części. Sokrates widzi idee jako DZIEŃ, który jest jeden, ten sam i w całości dla wielu ludzi, ale Parmenides mówi że idee są raczej jak ŻAGIEL, którego każda część rozpościera się nad głową poszczególnego marynarza. Wychodzi na to, że jednak POSTACIE SAME są podzielone, a więc przedmioty, które uczestniczą w ideach, uczestniczą w ich częściach, zatem w  rzeczach nei tkwi cała postać.
• Sokrates zauważa że jest to problem bo rzeczy nie mogą uczestniczyć w ideach częściowo, ale jak pokazał Parmenides w całości też nie.
• Szybko znajduje rozwiązanie tego problemu, mówiąc iż może jest tak, że każda postać to jedynie MYŚL o tych rzeczach. No tak [twierdzi Parmenides] tylko, że wtedy albo wszystko byłoby stworzone z myśli, albo istniałyby myśli, które nie myślą.
• No ale [Sokrates] uczestniczenie może być tylko ODWZOROWANIEM PIERWOWZORÓW! To tylko rodzi kolejny zarzut [z podobieństwa] bo wtedy [Parmenides] jeśli jedna postać byłaby podobna do innej, to tamta do jeszcze innej i tak by szło W NIESKOŃCZONOŚĆ, więc nic nie może być do niczego podobne.
• Na koniec pojawia się jeszcze większa trudność, tzw. APORIA TRZECIEGO CZŁOWIEKA -> Problem rozłączność dwóch światów -> Ani Bóg, ani człowiek nie mogą nic o sobie wiedzieć bo te dwa światy [IDEI ORAZ RZECZY] są od siebie odseparowane.

Na tym kończą się Aporie Teorii Idei oraz ich krytyka, a zaczyna obszerna rozprawa o JEDNYM.

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

DIALOG SOFISTA C. D. -> DRUGIE OJCOBÓJSTWO PARMENIDESA!

Po przeprowadzeniu piątego podziału dychotomicznego i zdefiniowaniu Sofisty, następują rozważania Platona nad kwestią mówienia o niebycie w liczbie mnogiej i pojedynczej. Jest to początek drugiego ojcobójstwa Parmenidesa, które w dialogu przeprowadza GOŚĆ Z ELEI [jak pamiętamy pierwsze przeprowadził Gorgiasz z Leontinoi].

II OJCOBÓJSTWO PARMENIDESA

 

• Skoro NIEBYT nie istnieje to nie można użyć do niego liczby pojedynczej bo to już warunkuje jakieś istnienie.
• Aby zanalizować kwestię BYTU i NIEBYTU trzeba rozważyć kwestię WIZERUNKU -> To imitacja, podobna do wzorca. Wizerunek dzieli się na:
1. ORYGINAŁY - Coś, co istnieje,
2. WIZERUNKI, które nie istnieją.
• Sąd Fałszywy jest więc sądem stwierdzającym niebyt.
• Dalej Platon analizuje Teorię Parmenidesa: Atrybuty BYTU określone przez Parmenidesa nie mogą przysługiwać bytowi -> BYT NIE jest nieruchomy bo ruch to rodzaj doznawania i działania a BYT doznaje gdyż jest poznawany.
• BYT jest ZDWOJONY -> Jest wiele nazw, które określają coś różnego, więc BYTÓW JEST wiele.
• NIEBYT ma nazwę i rodzaj gramatyczny, więc można o nim mówić.
• BYT to możność działania, ale nie jest ani ruchem, ani spoczynkiem.
• Platon wyróżnia 5 NAJWYŻSZYCH RODZAJÓW BYTU [5 POSTACI BYTU]:
  1. BYT
  2. NIEBYT
  3. RUCH - Ruch istnieje, bo istnieje rozum i rzeczy zmienne.
  4. SPOCZYNEK - Istnienie spoczynku wrunkuje tożsamość i niezmienność przedmiotu.
  5. TOŻSAMOŚĆ - Coś jest identyczne z sobą samym i różne od pozostałych.

        - Ruch i spoczynek nie mogą się ze sobą mieszać bo są przeciwieństwami.
        - Każdy z rodzajół jest tożsamy, a niektóre mogą siebie przenikać.
     - Byt przenika wszystkie 4 rodzaje i dlatego są one czymś różnym względem siebie -> Jest to TEORIA RÓŻNOŚCI i wynika z niej, ze NIEBYT jest jest przeciwieństwem BYTU tylko jest czymś od niego różnym.

• Sofista ucieka w mroki niebytu, bo twierdzi że nie ma fałszu.
• FAŁSZ JEST bo ostatnią definicją w dialogu Sofista [już bez podziału dychotomicznego] jest dowód istnienia fałszu, czyli orzekania o tym co jest, że nei jest i na odwrót, co też jest dowodem na to, że NIEBYT ISTNIEJE.

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

DIALOG SOFISTA - NAJWAŻNIEJSZE ZAGADNIENIA

I. Co powiedział w nim Sokrates?

• Teodor pyta Sokratesa o czym chce rozmawiać, a ten odpowiada że o: 'SOFIŚCIE, POLITYKU i FILOZOFIE'.
• Dalej pyta 'Czy Sofiście wszystko uważali za Jedno, jak rozróżniali rodzaje i jak z każdą nazwą  łączyli w jeden rodzaj'.-> Są to jedyne zdania jakie w całym dialogu wypowiedział Sokrates.

II. Sądy prawdziwe i fałszywe. Znaczenie kategorii prawda i zmiana jej znaczenia:

• Słowa Sokratesa na początku dialogu to tylko cel deklaratywny. Tak naprawdę chce odpowiedzieć na pytania dotyczące prawdy i fałszu.
• Dla rozstrzygnięcia postawionych pytań Platon stosuje w dialogu DIALEKTYKĘ DIAIRETYCZNĄ, definiuje Wędkarza.
• WIEDZA DIAIRETYCZNA to dzielenie na rodzaje i 'ani tego samego gatunku nie branie za inny, ani innego za ten sam'.
• Tą samą metodą co do definicji Wędkarza, Platon dochodzi do definicji Sofisty.
• SOFISTA to ktoś nieuchwytny za pomocą definicji, kto pojawia się na końcu każdego toku myślenia [każdego podziału].
• Platon: 'Sofista to posiadacz umiejętności wywoływania MNIEMAŃ'
• Przeprowadzając PIĄTY PODZIAŁ DYCHOTOMICZNY, wskazuje że Sofista pokazuje niebyty, a nie prawdziwe wizerunki. Prawdą zaś nie może być to, co nam się wydaje, że nią jest.
• PIĄTY PODZIAŁ DYCHOTOMICZNY:
1. Rybołówstwo -> Polowanie
2. Nabywczość -> Handel
3. Dzielność dochodowa -> Umiejętność Rozłącznia, Zabijanie
4. Stwarzanie Złudnych Wizerunków!
• ZŁUDNY WIZERUNEK jest jak gdyby ISTNIENEIM NIEISTNIEJĄCEGO.
• Tak więc Sofista, który UCIEKA W MROKI NIEBYTU kreuje się na posiadacza wiedzy, zatem istnieją zdania i sądy fałszywe.
• W dialogu, Platon ustami Gościa z Elei rozważa mówienie o NIEBYCIE w liczbie pojedynczej i mnogiej -> NIEBYT jako taki jest bardzo kłopotliwą formą, której nie da się poprawnie zwerbalizować.

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

KWESTIA PLATOŃSKA

Rozważania na temat Kwestii Platońskiej powinny przebiegać w czterech punktach:

I. Kiedy Sokrates, a kiedy Platon?

• Dialogi Wczesne Platona [Eutyfron, Obrona Sokratesa, Protagoras, Gorgiasz, Kriton, Hippiasz] -> Poglądy Sokratesa.
• Dialogi  Średnio-akademickie [Uczta, Menon, Fedon, Fajdros, Państwo] - Poglądy Platona. 
• Dialogi Krytyczne [Parmenides, Sofista, Polityk, Kritiasz, Timajos, Fileb, Prawa] - Platon podważa teorię idei.

II. Czym jest Filozofia Platońska? - Dwa stanowiska:

1. Filozofia platońska jest SYSTEMEM i da się w nim wyróżnić podstawowe dyscypliny filozoficzne.
2. Filozofia Platona to tylko pokazanie drogi do samodoskonalenia człowieka -> tak uważał K. Albert i P. Hadot.

III.  Problemy Hermeneutyczne -> Umiejętność rozumienia oraz interpretacji tekstów:

• Świadectwa Doksograficzne Arystotelesa mówią co innego niż Dialogi.
• ŹRÓDŁA DO REKONSTRUKCJI KONCEPCJI FILOZOFICZNEJ:
1. GAJDA - Myśl filozofa rekonstruujemy wyłącznie na podstawie tekstów.
2. SCHLEIERMACHER - SOLA SCRIPTURA -> Teksty odzwierciedlają koncepcje filozoficzne autora, odzwierciedlają elenktyczną część Metody Platona -> Nie daje pozytywnych definicji.
3. GAISER, KRAEMER, SZLEZAK, REALE - Nauki niepisane [Doksografia] są punktem wyjścia dla szkoły Tybingeńskiej i Mediolańskiej -> Teksty są jedynie wprowadzeniem do tego co autor chciał przekazać nielicznym.

IV. Czy system Platona ewoluował?

• TAK! Trzeba towarzyszyć Filozofowi krok po kroku -> DIELS.
• NIE! -> SCHLEIERMACHER, GIGON.
• ETAPY EWOLUCJI MYŚLI PLATOŃSKIEJ:
  1. Pisma sokratyczne, Platon szukający czym są pojęcia ogólne.
  2. Pisma średnioakademickie, Nauka o ideach [Kratylos, Menon, Fajdros, Uczta, Politeia].
  3. Pisma krytyczne, upadek nauki o ideach [Parmenides].
  4. Od teorii idei do teorii ARCHE, Platon przyjmuje koncepcje pitagorejskie [Sofista, Fileb, Timajos, Prawa].
• Warunki ustalania chronologii:
  1. Odniesienia do wydarzeń historycznych,
  2. Odniesienia do pozostałych tekstów [Timajos po Państwie],
  3. METODA STYLOMETRYCZNA - Zmiana stylu z upływem czasu [uważał tak Lutosławski, a był to pomysł Campbella].
• Współcześni zwolennicy PROTOLOGII, a TEORII IDEI:
  
  • Platońska Protologia polega na wyjaśnianiu wielości rzeczy przez odwołanie się do zasad Jednego [Zasady Matematyczne] i nieokreślonej DYADY oraz ich dwubiegunowej struktury.
  • Byt to mieszanina tych zasad, synteza Jedności i Wielości.

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

SPÓR O STATUS POJĘĆ OGÓLNYCH

Aby udzielić poprawnej odpowiedzi na pytanie o STATUS POJĘĆ OGÓLNYCH w filozofii starożytnej [tzw. SPÓR O UNIWERSALIA], wystarczy zwięźle przedstawić trzy główne postawy:

1. REALIZM POJĘCIOWY -> PLATON:
• Ogólniki mają status ontyczny, są bytami. Idee bytują przed rzeczami w umyśle Boga, a fenomany nie mogą bytować bez świata idei.
2. REALIZM UMIARKOWANY -> ARYSTOTELES:
   
   • Pojęcia ogólne bytują w rzeczach jako rodzaje i gatunki.
3. NOMINALIZM -> ANTYSTENES Z ATEN:
   
   • Pojęcia ogólne nie mają statusu ontycznego. To tylko nazwy służące do grupowania rzeczy podobnych.

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

KWESTIA SOKRATEJSKA

Kwestia Sokratejska to jedno z moich ulubionych pytań z egzaminu Historii Filozofii Starożytnej. Zapewne dlatego, że przez trzy lata nie potrafiłam w pełni prawidłowo na nie odpowiedzieć. Smutna prawda jest taka, że zagadnienia Kwestii Sokratejskiej w pełni ogarnęłam dopiero w 2013 roku a i tak nie mam 100% pewności czy moja odpowiedź całowicie wyczerpuje temat. Tak czy siak, oto cztery punkty, które omówię po kolei, a które stanowią podstawę Kwestii Sokratejskiej, którą trzeba znać aby w jakimkolwiek stopniu wierzyć w zaliczenie.

KWESTIA SOKRATEJSKA

I.  CZTEREJ EWANGELIŚCI SOKRATESA - Jak wiadomo Sokrates nie pozostawił po sobie żadnych tekstów, toteż o istnieniu jego osoby i poglądach jakie wyznawał dowiadujemy się z przekazów czterech postaci:

1. ARYSTOFANES ->  Ten starożytny, grecki komediopisarz w swym dziele 'CHMURY' przedstawił Sokratesa w krzywym zwierciadle, jako Sofistę, nauczającego bzdur za pieniądze.
2. KSENOFONT ->  Ten starożytny pisarz starał się nie wkładać w usta Sokratesa swoich poglądów. Jego pisma sokratyczne to 'Wspomnienia o Sokratesie' oraz zatytułowane tak samo jak dzieła Platona: 'Obrona Sokratesa' oraz 'Uczta'.
3. PLATON -> Z jego dzieł dowiadujemy się najwięcej o Sokratesie [nic dziwnego, w końcu Platon był jego uczniem], przy czym filozof w różnych dialogach ukazuje go inaczej, toteż pojawia się kwestia sporna co w obszarze dialogów jest poglądami Sokratesa, a co samego Platona.
4. ARYSTOTELES -> Filozof ten także zalicza się do 'Ewangelistów' Sokratesa, choć osobiście nigdy nie go spotkał.

II. STANOWISKA W LITERATURZE PRZEDMIOTU - Są one podzielone:

1. SKRAJNE:
• BURNET i TAYLOR -> To co mówi Sokrates w tekstach Platona to Sokrates.
• GIGON i DUPREL -> Nie było Sokratesa Filozof.
2. UMIARKOWANE:
• Prawdziwy jest Sokrates Ksenofonta.
• Prawdziwy jest Sokrates Wczesnoplatoński.
3. STANOWISKO GAJDY:
• Nie możemy mu [Sokratesowi] przypisać żadnej pozytywnej koncepcji filozoficznej.

III. POGLĄDY SOKRATESA:

• Sokrates był synem rzeźbiarza i położnej, zmarł w 399 r. p. n. e [bo chodził po ulicach i zaczepiał ludzi, więc mieli go dosyć i skazali na śmierć ;P].
• Zrezygnował z poszukiwań ARCHÉ, skupił się na poszukiwaniu PRAWDZIWEGO DOBRA
• INTELEKTUALIZM ETYCZNY - Rozważanie danej sytuacji indywidualnie we własnym sumieniu, zło jest tylko niewiedzą, ludzie którzy wiedzą czym jest dobro nigdy nie zrobią nic złego.

IV. METODY SOKRATESA:

1. METODA ANALOGII - Tak Sokrates pomaga ludziom rodzić myśli. Metoda ta złożona jest z dwóch części:
1. METODA ELENKTYCZNA - Dekonstruowanie błędnych mniemań by oczyścić myśli [jak IDOLE Bacona].
2. METODA MAJEUTYCZNA - Sokrates jest położną, która pomaga rodzić wiedzę prawdziwą.
2. METODA DIALEKTYCZNA:

• DIALEKTYKA - Metoda dochodzenia do prawdy pytaniami i odpowiedziami.
• PROCES DIALEKTYCZNY:
  1. Procedury Synoptczne [SYNOPSIS] - Indukcyjne zbieranie postrzeżeń zmysłowych do jednej idei ->
  2. Dialektyka HIPOTETYCZNA - Formułowanie założeń i ich weryfikacja, dotyczy tego gdzie bytują ogólniki ->
  3. Dialektyka DIAIRETYCZNA - Dedukcyjne szukanie pojęcia najogólniejszego [sąd analityczny a priori], czyli słynne podziały np. wędkarza w dialogu SOFISTA, który opiszę już niebawem. 

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

PIERWSZE OJCOBÓJSTWO PARMENIDESA

Określeniem 'Ojcobójstwo Parmenidesa' określa się dobitną krytykę, obalającą i negującą teorię BYTU Parmenidesa. W dziejach filozofii starożytnej miały miejsce dwa ojcobójstwa. Pierwsze z nich należało do Gorgiasza, drugie natomiast do samego Platona.

PIERWSZE OJCOBÓJSTWO PARMENIDESA -

GORGIASZ Z LEONTINOI

Gorgiasz jest sofistą, który zasłynął ze sformułowania pierwszej definicji targedii, określając ją jako OSZUSTWO i podkreślając jej moralny charakter oddziaływania:

'Oszukujący poeta, który tworzy iluzję jest sprawiedliwszy od tego, który nie oszukuje, a jest oszukany'.

Gorgiasz koncentrował się na badaniach nad człowiekiem, w aspekcie jego bytu politycznego i społecznego. Przyjmował istnienie wielu ARETÉ, uważał że w różnych sytuacjach właściwe są różne działania i jako pierwszy mówił o STANIE NICOŚCI. Poddał krytyce Parmenidesową próbę przełożenia koncepcji bytu na naukę o naturze rzeczywistości a za PIERWSZE OJCOBÓJSTWO PARMENIDESA uważane są jego tezy:

1. Nic nie moze bytować, byt nie moze być definiowany bo nie ma źródła.
2. Byt Jednem albo Wielością nie mogą bytować na raz.
3. Gdyby coś bytowało, nie dałoby się tego poznać.
4. BYT ≠ PRAWDA! - > Bo nie wszystko co jest przedmiotem myślenia z konieczności istnieje - Rzeczy istnieją niezależnie od Nas.
5. Nie można przekazać tego, co poznajemy, bo słowo nie bytuje. SŁOWO powstaje przez rzeczy docierające z zewnątrz, ale samo nie jest rzeczą i nie bytuje niezależnie od Nas.

 Gorgiasz podaje także pierwsze w historii KRYTERIUM PRAWDZIWOŚCI SĄDU:

• SĄDEM może być FAKT, STAN, ZJAWISKO.
• SĄD PRAWDZIWY - to coś co zostało zweryfikowane, zaś SĄD FAŁSZYWY - to PSEUDOSĄD.

Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

PROTAGORAS Z ABDERY? KTÓŻ TO DO CHOLERY!?!

PROTAGORAS Z ABDERY

 

Protagoras uznawany jest za jednego z filozofów pochodzących z Abdery. Ale uznawanie go za 'FILOZOFA' to błędne mniemanie i chyba lepiej już byłoby nie słyszeć o nim w ogóle. To zafałszowane postrzeganie osoby Protagorasa wynikać może min. z tego, że Diogenes Laertios [jego 'ŻYWOTY' to główne i często jedyne, średniowieczne źródło wiedzy o wielu filozofach starożytnych] opisuje go jako ucznia pierwszego atomisty - Demokryta.

ALe Protagoras to typowy Sofista, którego Platon zalicza do tych, którzy przyjmują błędne mniemania i UCIEKAJĄ W MROKI NIEBYTU! W dziele 'PROTAGORAS' Platona, dyskutuje on z Sokratesem na temat tego czy cnoty można się nauczyć i jest to chyba jedna z najbardziej filozoficznie brzmiących pogawędek tego Pana. Bowiem większość jego poglądów to rozważania na temat państwa i prawa:

• Bytowanie polityczne to naturalny stan człowieka.
• Prawo powinno być tłumaczeniem prawa natury na język stanowień ludzkich.
• Państwo powstało w wyniku niepisanych aktów umowy społecznej, jaką zawarli ze sobą ludzie pierwotni żyjący w dziczy.
• Państwo nie jest naturalną częścią kosmosu jak myślą Filozofowie.
• Inspiracją dla powstania Państwa jest korzyść.
• Prawo nie jest wieczne i niezmienne, to nie wynik tłumacznia prawa boskiego czy natury, a wynik umowy społecznej [zapewne dlatego Perykles powierzył Protagorasowi opracowanie Konstytucji dla Kolonii w Thurioi].
• Ponadto Protagoras był wyznawcą USTROJU RÓWNOŚCI [DEMOKRACJI], bo jeśli chodzi o Sofistów to można podzielić ich na dwie grupy wierzące w dwa opozycyjne wobec siebie prawa rządzące światem:

1.  PRAWO RÓWNOŚCI - Ludzie są z natury równi -> Tu zaliczymy Protagorasa, a także Gorgiasza czy Prodikosa.
2. PRAWO SILNIEJSZEGO - Ludzie NIE są z natury równi -> Tak uważał min. Hippiasz, Antyfont, Trazymach czy Kritias.

Jeśli zaś chodzi o rozważania na temat norm etycznych i moralnych Protagorasa to były one następujące:

• Nie ma żadnych wartości obiektywnych, a jedynym wyznacznikiem wartości jest człowiek .
• Natura w aspekcie sprawiedliwości kosmicznej wyznaczała system wartości.
• W poznaniu istnieje kryterium - natura jako punkt odniesienia -> ale ta sama rzecz może się jawić jako dobra i zła -> to zależy od subiektywnego poczucia danego człowieka.
• Przedmiotem filozofii jest to co podlega oglądowi zmysłowemu bo o bogach [niewidzialnych] nie można nic powiedzieć [napisał na ten temat dzieło 'O BOGACH'].
• Miarą wszystkich rzeczy jest człowiek, a więc wszystkie indywidualne sądy są prawdziwe, nawet gdy są sprzeczne ze sobą.
• Gdy trzeba wybierać jakąś postać orzekania o rzeczach to trzeba wybrać tę bardziej przyjemną.
• Normy moralne nie są 'Z NATURY' [bo byłyby jednakowe na całym świecie], a są oparte na oglądzie zmysłowym rzeczywistości.
• Protagoras nauczał 'CNOTY POLITYCZNEJ' -> Człowiek sam musi wybierać właściwą postać ARETÉ -> jak widać jest to ETYKA OKAZJONALNA bo wybór cnoty nie jest na całe życie.

Protagoras argumentując swoje poglądy używał długich i złożonych wywodów retorycznych. Ważny był dla niego aspekt merytoryczny wypowiedzi, wiedza o naturze rzeczywistości społecznej i poznaniu. Właśnie dlatego Platon pisząc o nim w swoim 'PROTAGORASIE' traktuje tego zacnego sofistę jako równorzędnego w dyskusji [tak samo jak Gorgiasza - innego Sofistę], co wskazuje na szacunek jakim Platon darzył Protagorasa [a jak wiadomo z innych sofistów np. Hippiasza, Platon kpił].


Tekst opracowałam na podstawie Książek, Notatek własnych, Wykładów prof. J. Gajdy-Krynickiej.

LOGO DO MAŁEJ APLIKACJI

FavIcon

Mój Luby poprosił mnie abym zaprojektowała proste logo do małej aplikacji, którą tworzy. Miało być małe, tak by móc je umieścić w lewym rogu wąskiego, czarnego nagłówka strony. Podobnie jak małe logo Laravel na oficjalnej stronie tego frameworka. Mimo, że naszła mnie wena twórcza to mój Luby okazał się wybrednym ponad moje wszelkie oczekiwania. Po mękach zmiennych wizji, statecznie zdecydował się na logo, które poniżej zaprezentuję [było to kilka dni temu], jednak do tej pory go nie umieścił. Powód? Znów mieniła mu się wizja i teraz będę musiała wymyślić logo w stylu umieszczonego na oficjalnej stronie frameworka Symfony..
 ..ehh, Ci programiści.-,-

What's going on with this Google Maps?

I'm positioning two websites with the same keywords. One of them is on a first position from almost a year. Another one can't break through top ten. The phrase is regional so I can see clearly that first site of Google is filled with the results that appear on Google Maps.

However there is always first position [my website] which is showing on the first results just because of positioning, not because of Google Maps. The rest of top ten websites is showing on Maps. Thats why I want to put my another website on GMaps. But I just can't throw the site into it. I was trying almost everything, for example:

• well-optimized business Google+ account
• put some profile pictures and site description
• took care about good users opinions on Google+ [not to mention that opinions have been given from real people, not fake accounts]
• added website to the business directories of which Google derives the opinions.

As it turned out, that's all that was not enough, since the keyword which I'm positioning is so competitive. When I did brenchmarking of my competitors performance, I realized that they are not only positioning main website but also its Google+ profile!

It's quite bit funny, because it looks like really simple and natural move of positioning the website in the Google Maps, that is the need to positioning Company Google+ profile! So simple, but not intuitive enough for me to figure out the problem much earlier..

..Of course, there could be many reasons. Site with the first position could mislead me [this website consistently appears at the first position in the search, although it Google+ profile has 0! opinions from users].

Anyway, Google+ profile positioning becomes more and more popular, which means that the direction of modern positioning is also changing, so the question is: How Google itself will react for Google+ profile positioning? How their fight will be looks like and when it happens? Surely answers will come out soon..

STYLIZACJA TAKKOFASHION W GIMPIE

Jako, że wykonałam w Gimpie stylizację na kolejny 'modowy' konkurs, w którym wygrałam Bon na ciuszki [tym razem trafiła się stówka w TakkoFashion], to pochwalę się i rezultaty mojej weny twórczej umieszczę poniżej..

..Motyw przewodni mojej stylizacji to 'Lato w Mieście', co mam nadzieję udało mi się ukazać. A oto i ona: