Koncepcja DUSZY Arystotelesa.

Na początek wymienię podział nauk, jaki wprowadził Arystoteles. Mimo iż nie jest to związane z Jego koncepcją duszy, to jest to wiedza ważna i podstawowa, która [Ku Mojemu Zdziwieniu!] jest wielu osobom nieznana.

PODZIAŁ NAUK ARYSTOTELESA

/                         |                      \

TEORETYCZNE     PRAKTYCZNE     WYTWÓRCZE

1. Matma                1. Etyka           1. Retoryka   

   2. Fizyka               2. Polityka          2. Technika         

3. Metafizyka         3. Ekonomia                                  

       4. Nauki o Duszy       

KONCEPCJA DUSZY

• Dusza jest OUSIÁ, w znaczeniu FORMY, która decyduje o istocie ciała, to pierwsza ENTELECHIA ciała organicznego [MATERII], mającego w możności życie
• Bytują 3 postacie DUSZ:
  1. Wegetatywna [Roślinna, rodzenie, wzrost, odżywanie]
  2. Zmysłowa [Realizuje wszystkie formy duszy + ruch przestrzenny + odbieranie wrażeń + prymitywna forma pamięci]
  3. Dusza Rozumna [Poznanie, pamięć + Zmysł Wspólny]:
     1. Rozum Praktyczny [BIERNY] - W nim zmysł wspólny, Magazyn doznań.
     2. Rozum Teoretyczny [CZYNNY] - Wieczny i nieśmiertelny.
• Dusza posiada RUCH dzięki swej naturze.

- Dusza stanowi o:

• Różnicy między ciałem żywym, a nieożywionym.
• Przyczyna formalna i zasada życia.
• Źródło ruchu tożsamego z życiem.
• Przynosimy w niej na świat POJĘCIA OGÓLNE.
• Byt prosty, niezniszczalny, ma w możności życie.
• Odpowiada za Jedność Organiczną.
• Dusza mieszka w SERCU.

ROZUM BIERNY - Człowiek poznaje przez przeciwieństwa: Doznając rzeczy wiemy iż jest ona inna niż druga rzecz -> Magazyn doznań zapełnia się wynikami oglądu zmysłowego.

ROZUM CZYNNY - Jest pozbawiony MATERII: Oświetla oceny istotowe -> Oświetla konieczne, zaś pozostawia nieoświetlone te akcydentalne. Odpowiada za formułowanie wiedzy o świecie, obiektywizowanie w zbiorze sądów.

DUSZA ROZUMNA - Tylko jej przysługują funkcje:

1. Wyobraźnia,
2. NOUS -> ROZUM
3. Pamięć [Odcisk na obleczonej woskiem tablicy]

TYPY MOŻNOŚCI:

1. NIEMOWLĘ -> Zmiana podmiotu prowadząca do możności kolejnej, często się nie udaje.
2. NIE-ANALFABECI -> Owoc aktywności, przejście do aktu, jest to wyzwolenie posiadanej możności. Po osiągnięciu tej możności jest ona łatwa, ale to stała skłonność, która musi być podtrzymywana.